كاهش هزینه ها در كشاورزی دستاورد ۵ ساله دولت تدبیر و امید
نیازگاه: بررسی آمارهای مربوط به شاخص قیمت تولیدكننده در سال های اخیر نشان داده است كه شاخص قیمت تولیدكننده یا هزینه های تولید در سال های پس از روی كار آمدن دولت حسن روحانی كاهش چشمگیری خصوصا در حوزه های مربوط به بخش كشاورزی داشته است.
به گزارش نیازگاه به نقل از ایسنا، مطابق با این آمار شاخص كل قیمت تولیدكننده در ایران در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ (نسبت به سال پایه ۱۳۹۰) متوسط ۲۸ درصد رشد نسبت به سال های پیش از آن تجربه كرده است. این در شرایطی است كه بعد از روی كار آمدن دولت روحانی و قوام یافتن آن شاخص قیمت تولیدكننده در سال های ۱۳۹۳ حدود ۱۵ درصد، در سال ۱۳۹۴ حدود ۴ درصد، در سال ۱۳۹۵، ۶ درصد و در سال ۱۳۹۶ حدود ۱۲ درصد افزایش را تجربه كرده است.
بیشترین كاهش رشد قیمت ها در حوزه هزینه های تولید مربوط به سال ۱۳۹۴ با ۳.۹ درصد است اما این شاخص در سال های بعد و در سال ۱۳۹۶ تا سه برابر افزایش پیدا كرده است. همینطور بیشترین كاهش رشد قیمت ها مربوط به اقلام میوه، میوه های آجیلی و سبزیجات بوده است كه در مورد سبزیجات در سال های پس از ۱۳۹۲ در مقاطعی حتی رشد قیمت تولیدكننده منفی هم بوده است.
در آمارهای مربوط به بخش كشاورزی با ارقام كاهشی شگفت انگیزی مواجه می شویم. در صورتی كه شاخص قیمت تولیدكننده در بخش كشاورزی در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ به حدود ۴۷ و ۳۶ درصد افزایش یافته است در سال های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶ به حدود ۵، ۱.۵، ۳ و ۱۵ درصد كاسته می شود كه نشان دهنده سقوط نسبی هزینه های تولید یا شاخص تولیدكننده در این بخش است. با این حال شاخص های قیمت تولیدكننده در سال ۱۳۹۶ رشدی نگران كننده داشته است كه باید منتظر آمارهای سال ۱۳۹۷ بود و دید كه این رشد شاخص ادامه دار خواهد بود یا خیر. گفتنی است كه گزارش شاخص قیمت تولیدكننده در ایران برمبنای سال ۱۳۹۰ محاسبه می گردد.
بهره مندی از تكنولوژی های جدیدتر پس از توافق برجام و مكانیزاسیون در بخش كشاورزی بخشی از اتفاقاتی است كه موجبات كاهش هزینه های تولید در دولت تدبیر و امید را فراهم آورده است. همینطور واردات سموم و كودهای شیمیایی با كیفیت تر از كشورهای پیشرفته به جای كشورهای چین و هند پس از گشایش های توافق برجام می تواند از دیگر دلایل افزایش بازدهی محصولات و كاهش هزینه ها در بخش كشاورزی باشد. علاوه بر اینها اختصاص حدود ۳ هزار میلیارد تومان بودجه برای مكانیزاسیون كشاورزی و پرداخت تسهیلات از این محل به كشاورزان برای مكانیزه كردن فعالیت های آنان می تواند از دیگر دلایل كاهش هزینه های تولید در این حوزه باشد.
گفتنی است شاخص قیمت تولیدكننده بازتابی از هزینه های تولید توسط بخش های مختلف اقتصادی می باشد كه به صورت یك شاخص وزنی از قیمت عمده فروشی كالاها یا قیمت های تولیدكننده محاسبه می شود؛ برخی شاخص بهای تولیدكننده را شاخصی می دانند كه روندهای قیمتی در بازارهای عمده فروشی، صنایع تولیدی و بازار كالاها را منعكس می كند به همین خاطر از این شاخص بعنوان یك شاخص پیش نگر (Leading Indicator) هم یاد می شود؛ به این مفهوم كه با بررسی این شاخص می توان از سطح تغییر قیمت ها در بازار كالا و خدمات مصرفی یا تورم كسب اطلاع كرد. به بیان دیگر، هر افزایش یا كاهش قیمت در شاخص بهای تولیدكننده با یك وقفه زمانی در شاخص بهای مصرف كننده هم مشاهده می گردد. از این رو از تغییرات شاخص بهای تولیدكننده بعنوان پیشگویی برای تورم یاد می كنند. علاوه بر این، شاخص بهای تولیدكننده روند تغییرات قیمت ها را از دیدگاه تولیدكننده و خریدار در بخش های مختلف اقتصادی (كشاورزی، صنعت و خدمات) نشان داده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب